جیں ویلے پندھ شروع تھیا تے میںکوں او ویلا یاد ا گیا جڈاں غازی گھاٹ دی پل نہ ہی تے اساں ہک لمبا سفر ڈیرہ غازیخان توں کر تے ملتان آندے ہاسے۔تے جیکر بہاولپور نانی دے گھر ونچڑاں ہوے ہا تے ٹانگے تے بہہ ہک اڈے توں بے آڈے تیں دا پندھ تے بس وت ہک سفر ۔
ایویں اج تونسہ بیراج توں لنگدے ہویاں میکوں اے سارے پندھ یاد آگے۔قمر والی پل توں لنگھیوسے تاں سانول سجن دا گایا ہویا گانا۔۔لگا آویں توں تونسے شریف جانی ا وی یاد اگیا۔ڈو گھنٹے دا پندھ رات اندھاری ہو دا ہوکا تے سوچیم جو نہ اونڑاں ہی ۔
وت سوچیم جو چنگا تھی گے عرصہ تھی گے شہر دا شور اڈردا دھوں تے روز دے ہنگامے حرص دے چلکار تے نفسا نفسی دی دھوڑ توں لازے پہر کیتے جان چھٹ پوسی۔تے تابش دا دیہات تے اوندا سنہڑپ وی ڈیکھ اساں۔شہر تو نکل کے دور روشنیاں تے رنگ برنگے قمقمے تے دول دی تھاپ نے ڈس ڈتے جو او سامنڑے جاگے دا پڑ لگا پئے۔
اچے جھکے ٹبے مٹی گٹا کسیاں پلاں تے پھلری کھجیاں جھاگ تے گھوٹ تیں ونچ اپڑیوسے۔مردان خانے وچ بلوچکی ریت اے نہ ہی جو تریمت ونچے۔گھوٹ نے موبائل دی بتی بال ولدا گڈی تے بہا ساکوں زنان خانے پجایا میڈے رلے رافیعہ وی ہی راشدہ بھٹہ وی پہنچ گی۔گھر وڑیوسے تے گھوٹ دی بھینڑ سب توں پہلاں ملی بس گھوٹ ولدہ پچھوں ٹر پیا تے اساں زنانے پڑ وچ بنرے دی ماء اوندی کوار بیھنڑیں بھرجائیاں بھتریجیاں بھڑینجیاں ایویں لگدا ہا جنگل وچ منگل تھیا پے۔
ونچ ملیوسے۔اسوں پاسوں وستی دیا تریمتیں خوب بنڑ جنڑ تے نہال پیاں تھندیاں ہن۔اتھاں ونچ تے احساس تھے کہ اے گال سچ ہے جو دیہات دے لوگ اج وی سادے ہن روایات اج وی باقی ہن۔محبتاں اج وی سچیاں ہن۔بناوٹ توں پاک کھل تے مسکار منہ تے سجائےٹھر ٹھر پیاں ویندیاں ہن۔۔ہک لازے واسطے اے نی لگیا جو میں پہلی واری اتھ آی اں۔اللہ اوں امڑی کوں سلامت رکھے جیڑھی نہو مئی کوں ڈیکھ ڈیکھ ٹھردی بیٹھی ہی۔۔
باہر وی جھومر دا پڑ ہی تریمتیں وی پڑ لائی خوش ہن۔ثقافتی جھومر رنگ لئی پئی ہی۔گھوٹ دے سہرے روح کوں پر باش کر گئے۔دول دی تھاپ تے اساں وی اپنڑی محبت دا حصہ پاتا جھومر کھیڈ تے۔ بھرا کتے بھینڑیں ایویں ہی ٹھردن۔جیں ویلے روٹی کھاون بیٹھوسے تے پورے دستر خان جیڈی روٹی ڈیکھ تے حیران تھی گیوم ۔
میڈا خیال ہے جو ہک روٹی ڈو ترے بندے کھآ سگدن۔روٹی بھاجی تے جو ہی ہی پر وڈی بھرجائی دا کھواونڑ دل موہ گے۔نماشاں ڈھل گی پراں پھٹ پئی تے اساں موکل منگی اماں ڈاڈھی دل کو بھانڑی جیڑے ویلے ہتھ وچ پکڑے بیت نال میڈا راہ روک گدوس جو نئی ونچنڑاں۔
اللہ تابش تیڈا بھاگ سہاگ سلامت رکھے جند جیویں شالا سکھ دا پڑ سلامت رہوی تے اماں دی دعا تیڈی سراندی رہوے شالا بھرا بانہہ بیل تھیونیں۔شکر پڑھدی اں جو چلی گی اں ورنہ اے سوہنڑے ورتاوے اے سوہنڑیاں ریتاں اے سچے بندے تے سادگی کتھاں ڈیکھاں ہا۔آصف بھای دا شکریہ جیڑھے اساکوں نال لئی گین ۔مبارک باد اناں ساریں کوں جیڑھے تابش دی جھوک تے گین تے اوندی شادی سہائی نے اللہ دی آمان۔۔۔۔
یہ بھی پڑھیے
”چِڑیاں اُٹھو کوئی دھاں کرو“ (وسیب یاترا :7)||سعید خاور
” "دل تاں آہدے یار دی وَستی ڄُلوں”(وسیب یاترا :6)||سعید خاور
”گاݙی گھَݨ گھَݨ لائی اے“ (وسیب یاترا :5)||سعید خاور