رفعت عباس
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مِٹھی شہر وچ رات دے ٻارہ وج ڳئے ہَن۔میݙے چاریں پاسوں مٹھی ہئی جیندے وت چاریں پاسوں تَھر ہئی۔ جیندے وت چاریں پاسوں جہان ہئی۔جیندے وت چاریں پاسوں کائنات ہئی۔ایں کائنات دے کہیں ویلے وچوں مِٹھی ہک جاہ ہئی۔جیندا ویلا ایں گیسٹ ہاؤس دے کمرے دی کندھ تے پیا وڄدا ہا۔ایہو میݙی ہوند (وقوف) ہئی جیندی بے ہوندی ( بے وقوفی) توں میں گھابر کے سِر تلے ݙوجھا سِراݨا رکھ گِھدا۔اڄ رات مٹھی وچ ہووݨ میݙے کہیں کرم دا پَھل ہا،شئیت الف لیلہ و لیلہ پڑھݨ دی برکت یا مولوی لطف علی دی مثنوی سُݨن دا بھاگ یا لالن لال لطیف دے سُریں دا دان یا خلیل کنبھار دی ہکل دی ترسلا جو میں ایں عجب شہر دے تاریاں جَڑل اسمان تلے ہَم۔جاگݨ دے ملک مصر توں ٹِھلیم تے نندر دے ملک ارم شہر گلستان ونج پُڄیم۔مولوی لطف علی دے قصے وچوں جاگیم تاں دھمی وت مِٹھی وچ ہَم۔
رفعت عباس دی کتاب "ایں نارنگی اندر” پڑھن کیتے کلک کرو
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
یہ بھی پڑھیے
سرائیکی، ہندی اتیں پنجابی۔۔۔امجد نذیر
تانگھ|| ذلفی
نام ور سرائیکی شاعر مشتاق سبقت انتقال کر گئے