صامتون
خاموش آدمی
تحریر :زکریا تامر
نوٹ:اے کہانی پہلے اردو اچ ترجمہ تھئی ہئی، تیں میں اردو کیں ترجمہ کیتی
زہیر صبری ہک تریمت کوں ملیے۔ ساوی پڄ لڑی تیں رتے لال پھل آلی کار سوھݨی تریمت زبیر کوں کنبدی ہوی آواز اچ آکھیا ” میں تیݙے اتیں مردی آں تیݙے علاوہ ٻیا کوی میکوں چنڳا نیں لڳ سڳدا”
لیکن زبیر آکھیے ” میکوں صرف اپنے آوݨ آلے کل دی فکر اے” تیں زبیر کوں ختی تیں ہک زور دی چماٹ لگی۔ اونہہ پریشانی اچ اݙے اݙے ڈٹھے لیکن چاٹ مارݨ آلا کݙاھو نظر نیں آیا ۔ ݙوجھی واری چماٹ اونہہ ویلھے لڳی جݙاں اونہہ ہک گودے دی خوشامد کیتی ” اینہہ ملک اچ تساں ملݨ آلے لوکیں اچو تساں وݙے بندے او ” چاٹ مارݨ والا اینہہ دفع وی نین نظریا۔
زبیر کوں تریجھی دفع بڳھا اونہہ ویلھے لڳے جیرھلے اونہہ ہک بزرگ دا ہتھ چمیے تیں دعا کرݨ دا آکھیس۔ منہ رتا لال تھی ڳیے لیکن کیں ماریے ۔۔نیں پتہ
زبیر کوں روزانہ کءی چماٹاں لڳدیاں رھیاں لیکن مارݨ آلا نین لدھا ۔ اونہہ کہیں ٻیے کوں وی نءیں ݙ سا نہ پچھیا جو لوک منیسن کءے نہ تیں ڳالھا وی سݙیسن۔
اوکوں یقین ھا جو ساریں کوں ایویں چماٹاں لڳدن اور او وی ایندی کار چپ رھندن
یہ بھی پڑھیے
نہویں ٖتے ݙہویں صدی دے ملتان دا ہندو مسلمان گَدرپ|| مشتاق گاڈی
””عشق لڳا گھر وِسریا“ (وسیب یاترا :13)||سعید خاور
”کوئی خواب میکوں اُدھارا نہ ݙیویں“ (وسیب یاترا :12)||سعید خاور