کافی
کافی تاں میاں یار فرید دی حاضری ہِے
کافی تاں میاں سَچل پندھ دَرازے دا
اگوں سارا آپ سڄݨ دا درشن ہِے
کافی تاں میاں ݙیندی کم دروازے دا
کافی تاں میاں یار فرید دی حاضری ہِے
کافی تاں میاں سَچل پندھ دَرازے دا
کافی تاں میاں چوکڑی آکھو ہرݨیاں دی
کافی کم نئیں کہیں وی تیر اندازے دا
کافی تاں میاں یار فرید دی حاضری ہِے
کافی تاں میاں سَچل پندھ دَرازے دا
ایہو کلام اے تاکڑی صندل کیوڑے دی
ایہو کلام اے منڳر پاݨی تازے دا
کافی تاں میاں یار فرید دی حاضری ہِے
کافی تاں میاں سَچل پندھ دَرازے دا
رفعت کوٹ مٹھݨ دا بندہ ازل کنوں
پہلے ݙینہ دا پاندھی آپ درازے دا
کافی تاں میاں یار فرید دی حاضری ہِے
کافی تاں میاں سَچل پندھ دَرازے دا
کافی
کافی آپ لہوروں مادھو لال حسین
کافی آپ قصوروں بلھے شاہ میاں
دِل اکھیں تئیں اکھیں دِل تئیں ویندیاں پِن
بکھدی پئی کلام الہ دی راہ میاں
کافی آپ لہوروں مادھو لال حسین
کافی آپ قصوروں بلھے شاہ میاں
کافی اندر آپ حیاتی ازل کنوں
کافی اندر آپ الہ دا ساہ میاں
کافی آپ لہوروں مادھو لال حسین
کافی آپ قصوروں بلھے شاہ میاں
ایں کلام اچ ٹھاٹھاں ݙیندے دریا ہِن
ایں کلام اچ ٻلدی پئی ہِے بھاہ میاں
کافی آپ لہوروں مادھو لال حسین
کافی آپ قصوروں بلھے شاہ میاں
اساں ایں کلام دے ٻاجھوں کِتھ ونڄݨاں
ایہا ساݙے جیوݨ دی ہِے جاہ میاں
کافی آپ لہوروں مادھو لال حسین
کافی آپ قصوروں بلھے شاہ میاں
یہ بھی پڑھیے
”کوئی خواب میکوں اُدھارا نہ ݙیویں“ (وسیب یاترا :12)||سعید خاور
”بدن دی بھوئیں تے مُونجھ دا متام“ (وسیب یاترا :11)||سعید خاور
””سندھو سکرات وِچ اے“ (وسیب یاترا :10)||سعید خاور